Het was groot nieuws toen de VRT onlangs aankondigde dat de gekende omroepsters binnenkort van het scherm zullen verdwijnen. Bokrijk wist één van de eerste Vlaamse omroepsters te strikken om haar relaas te brengen over hoe het allemaal begon. “Niemand minder dan Paula Sémer blikt in de permanente expo ‘De sixties’ terug op haar gloriejaren, toen televisie maken nog in zijn kinderschoenen stond en de eerste televisietoestellen in de huiskamers opdoken”, zegt Igor Philtjens, voorzitter van vzw Het Domein Bokrijk en gedeputeerde van Toerisme, Cultuur en Erfgoed.

“Met tal van persoonlijke anekdotes geeft zij ons een nog beter inzicht in het dagdagelijkse leven en de maatschappelijke veranderingen van die tijd.” Na Zaki en Luc Appermont, is Paula Sémer de derde ‘sixties-ster’ aan wie Bokrijk een speciale identiteitskaart heeft gewijd.

Paula Sémer was vroeger presentatrice en producer op radio en televisie bij de NIR en later BRT. In april vierde ze haar 90ste verjaardag. Begin jaren '60 was zij dus 35 jaar. Haar verhaal werd in Bokrijk in een interactieve identiteitskaart gegoten waarmee de bezoeker de verschillende waarheidsgetrouwe ruimtes van ‘De sixties’ kan verkennen. In het kapsalon vertelt ze over haar toenmalige kapsel. Ze had zo’n grote bos haar dat men haar in de buurt zelfs ‘La Reine Fabiola' noemde. Paula was destijds één van de weinige vrouwen bij de NIR. Haar moeder was huisvrouw, maar droomde ervan om uit te breken.

“Moeder zei altijd: mijn dochter, die gaat dat doen", zegt ze hier zelf over. “Als programmamaker heb ik mij voluit kunnen verdiepen in de economische afhankelijkheid van de vrouw. Ik liet als eerste een geboorte op de televisie zien. Toch voel ik mij geen feministe. Ik was geen vrouw die op barricades ging staan of een bh zou verbranden. Ik was eerder een waarneemster die uitzendingen maakte over het leven van de vrouw.”

De vele televisietoestellen in de elektrozaak roepen herinneringen op aan die beginjaren van de televisie. “Ik krijg kippenvel als ik eraan denk dat er miljoenen mensen naar mij keken. Er waren enkel tv-uitzendingen in zwart-wit. Niemand besefte op dat moment de impact van het medium. Men begreep ook niet dat ik mijn vaste job op de radio had opgegeven voor de televisie. In het begin keek er bijna niemand, maar al heel snel raakte iedereen in de ban van het scherm. Televisie was iets magisch en wij waren halfgoden.”

Andere plekken die aan bod komen in de expo zijn de supermarkt, het architectenbureau, de keuken en huiskamer, het reisbureau en het alternatief café.

De vele beeld- en geluidsfragmenten en mooie foto’s uit Paula’s jonge jaren maken het plaatje compleet. “Via dit persoonlijk verhaal van Paula Sémer hopen we om deze zomer nog meer cultuurgeïnteresseerden warm te maken voor een uitstap naar Bokrijk’, zegt Igor Philtjens.